Dagelijks brood

Ik kwam deze week toevallig het aankoopbewijs tegen van onze eerste broodbakmachine. Het is inmiddels ruim 8 jaar geleden, dat we een paar Iris-cheques inwisselden voor een broodbakmachine. Een keuze waar we nooit spijt van hebben gekregen. Tot op de dag van vandaag eten we praktisch elke dag ons zelfgebakken brood.

Nee, dat brood komt al lang niet meer uit die eerste machine. Want broodbakmachines lijken er niet op gemaakt te zijn om jaar-in-jaar-uit dagelijks te worden gebruikt. Laat staan twee keer per dag (het gemiddelde in onze huidige gezinssituatie).

Ongeveer één keer per jaar hebben we een ‘nieuwe’ broodbakmachine nodig. Nieuw tussen aanhalingstekens, want we hebben na die eerste écht nieuwe broodbakmachine ontdekt, dat Marktplaats een prima plek is voor een volgend exemplaar. De meeste mensen hebben immers alleen een broodbakmachine om de kast mee te vullen? “Bijna nooit gebruikt”.  “Zo goed als nieuw”. “Doet het prima, maar ik gebruik hem nooit”. Voor 1 of 2 tientjes voelen wij ons nog enigszins duurzaam én kunnen we weer een jaar lang brood bakken.

Vorige week was zomaar opeens het moment daar. Onze broodbakmachine overleed. Het moment waarop ik dit constateer, is altijd verdrietig. Niet alleen zit ik op een cruciaal moment zonder brood. Ook weet ik dat we weer een paar dagen brood-uit-de-winkel zullen moeten eten. En dat is voor niemand een pretje.

De zoektocht op Marktplaats heeft dit keer gelukkig snel effect. Ik vind een prima machine voor €15, in de buurt van Timons werk. Hij kan m meteen dezelfde dag ophalen als hij naar huis komt. Het is de dag dat het eerste spoedoverleg rondom Corona plaatsvindt. De verkoper van Marktplaats stuurt in paniek nog een berichtje: “Ik ben snipverkouden. Zal ik de machine buiten voor de deur zetten? Gooi het geld maar door de brievenbus.”

Zielsgelukkig ga ik de volgende dag naar de winkel om mijn vaste voorraad broodbakmix aan te vullen. Maar wat een ellende. Alle schappen zijn leeg. Heel Nederland heeft meel en broodbakmix gehamsterd, voor het geval het eten op raakt door de Corona-crisis. Ik word er flink chagrijnig van. Dat broodbakmix is van mij! Het is mijn dagelijks brood! Ik zie voor me hoe in alle keukenkastjes een rijtje meelpakken staat, behalve in dat van mij! Terwijl al die mensen waarschijnlijk géén broodbakmachine hebben. En ik wél. Ik ben zó zielig…

Net op tijd realiseer ik me dat dit kleine Corona-leed niet in verhouding staat tot de werkelijke wereldproblemen. Er schiet me bovendien een cruciale bijbeltekst te binnen: “Men kan niet leven van brood alleen”. En dus koop ik voor de komende dagen beschuit, crackers, rijstwafels, havermout om pannenkoeken van te maken en cakemeel om scones van te maken. Hopelijk zijn de voorraden daarna weer aangevuld.

Op de terugweg naar huis krijg ik nog een laatste troostvolle gedachte. Al die mensen die nu broodbakmix hebben gehamsterd en helemaal geen broodbakmachine hebben, zullen in hun Corona-stress als een gek op zoek gaan naar een tweedehands broodbakmachine op Marktplaats. Dat zal een flinke schaarste en prijsstijging teweeg brengen. Mocht de Corona-crisis nog lang aanhouden, dan is mijn broodbakmachine goud waard!