“Hoi, ik ben Irene. Ik ben nieuw hier!” De eerste praatjes met de overburen, de schuinachterburen en de moeder om de hoek zijn inmiddels wel gemaakt. Ik ben nieuw hier. En -eerlijk is eerlijk- nieuw zijn vind ik nog niet zo eenvoudig.
Dat aller-aller-eerste praatje in die aller-aller-eerste weken is niet het probleem. Ik heb mijn verhaaltje paraat. En ik doe mijn best om het gezicht aan een naam en een huisnummer te koppelen. Maar dan. Na dat eerste praatje… Waar kun je dan met nieuwe buren over praten? Of zal ik wachten tot de ander een gesprekje start? Sowieso vraag ik me af of ik me nu al heb voorgesteld aan die mensen van nummer 134. Maar als ik het nú nog doe, is het misschien ook weer raar, omdat ik al minstens 10 keer goedemorgen heb gezegd…
Nieuw zijn is nog niet zo eenvoudig. Dat weet ik maar al te goed van de eerste maanden dat ik aan het werk ging en van de eerste maanden op het schoolplein met mijn vierjarige Levi. Al die andere collega’s werken hier natuurlijk al járen. En de andere moeders kennen elkaar allemaal al door en door. Waar moet je als nieuwkomer dan beginnen?
Eén les heb ik wel geleerd door die ervaringen: nieuwe mensen kunnen wel wat hartelijkheid gebruiken. En dus stapte ik in ‘mijn oude werkzame leven‘ meteen op nieuwe collega’s af. En probeerde ik in ons Amsterdamse (pre-corona!) tijdperk zo snel mogelijk contact te leggen met nieuwe ouders op het schoolplein. Om een praatje met ze te maken. En ze te laten weten dat ze me altijd iets konden vragen als dingen niet helemaal duidelijk waren. Want nieuw zijn is niet eenvoudig.
Zes weken na onze komst in Wageningen heb ik een enorme berg geluk. We krijgen nieuwe buren! Wat een opluchting. Nee, onze ‘oude’ buren waren ook best heel aardig hoor. Maar voor nieuwe buren ben ik niet langer “de nieuwe”! Voor hun ik ben de buurvrouw die hier al jáááren woont.
En dus leg ik uit wanneer welke container wordt opgehaald. Nodig ik de buurkinderen uit om in de tuin op de trampoline te komen springen. En kook ik in de eerste weken een keer een extra portie pasta. Omdat verhuizen gewoon ontzettend hectisch is. En… omdat nieuw zijn nog niet eenvoudig is.
Één reactie Voeg uw reactie toe