Spin

“Irene, er zit een spin boven mijn bed!” Het is een jaar of 25 geleden dat mijn jongste zusje -met wie ik een slaapkamer deelde- mij riep. Ik liep naar haar bed, bekeek de spin en -in de hoop er van af te zijn- zei ik geruststellend: “Voor spinnen hoef je niet bang te zijn.” De reactie van mijn zusje was anders dan ik had beoogd. “Wil jij de spin dan weghalen?” Ik voelde me klem zitten: ik kon nu geen nee zeggen, want voor spinnen hoef je immers niet bang te zijn? Moedig pakte ik een papiertje en haalde de spin voor haar weg. Sinds die dag kan ik oprecht zeggen: voor spinnen hoef je niet bang te zijn!

“Irene, er zit een spin boven het bed van Juda!” We zijn inmiddels 25 jaar verder en dit keer is het Timon die me roept. Lachend loop ik naar boven. De spin boven het bed van Juda zit daar al een week of 2 en ik had al meer dan eens geconcludeerd dat hij blijkbaar op zijn moeder lijkt: niet bang voor spinnen. Vandaag moet ik echter concluderen dat hij op zijn vader lijkt: wél bang voor spinnen! Ik pak een papiertje, haal de spin weg en zeg -meer tegen Timon dan tegen Juda- op een belerend toontje: “Voor spinnen hoef je niet bang te zijn.”

Hoofdschuddend loop ik weer naar beneden. Wat moet er terechtkomen van onze kinderen? Als Timon geen spin durft weg te halen, zullen zij zeker óók bang worden voor spinnen! Ik zucht en bereid me voor op een stevig gesprek met Timon. Iets over je eigen angsten aan de kant zetten. Om je kinderen goede levenslessen te leren.

Net voordat Timon naar beneden komt, denk ik terug aan de tijd waarin ik voor het eerst spinnen weghaalde voor Timon. Het was tijdens ons half jaar in Tanzania. We hadden een prachtige taakverdeling: alles met 4 poten of minder (gekko’s, hagedissen) was Timons pakkie an. Alles met meer dan 4 poten (spinnen, insecten) kwam voor mijn rekening. Terug in Nederland hebben we die taakverdeling aangehouden. Het is nog niet zo heel lang geleden dat we voor het laatst een muis in huis hadden. En een muis heeft vier poten! Wat was ik blij dat ik Timon aan het werk kon zetten om een muizenval te plaatsen én te legen, terwijl ik walgend met mijn voeten van de vloer zat.

Terwijl ik de voetstappen van Timon op de trap hoor, weet ik: ik hoef helemaal geen pittig gesprek te voeren. In ons gezin leren kinderen dat je elkaar nodig hebt. Dat je samen sterk staat. En dat als je bang bent, er altijd iemand anders is die jou kan helpen. Prima levenslessen volgens mij!