De voorschool gaat weer beginnen. Maar wil ik Juda écht op deze manier afleveren? Waarschuwing voor de lezer: niet al mijn blogs toveren een glimlach op je gezicht…
Om ons huis klaar te maken voor Funda, besluit ik de muren bij te werken met de restjes verf die we nog hebben…
Hoe in een week tijd de speeltuin-op-de-hoek gevoelsmatig kan veranderen in een pretpark…
De beslissing om de scholen 3 weken te sluiten geeft mij -naast stress- een enorm kick: dit klusje ga ik eens even klaren!
Wij eten elke dag ons zelfgebakken brood. Maar de Corona-crisis is doorgedrongen tot ons keukenkastje…
Onze kring komt vanavond oppassen, terwijl wij heerlijk gaan ontspannen. Maar eerst is er werk aan de winkel…
De werkdruk in het onderwijs is hoog. Te hoog. Levi heeft zijn lunchtrommel al wéér niet leeg kunnen eten…
Als ik in de spiegel kijk, zie ik hoe ontzettend grijs ik word. Ik lijk wel een oma. Een zwangere oma…
Ik maak me stiekem best veel zorgen om de uitkomst van de 20 weken echo. En dat bepaalt me bij wat me echte vreugde geeft…
Het leven van Juda kenmerkt zich door veel vrijheid en verwennerij en bar weinig regels. Maar daar gaat na vandaag verandering in komen!
De school van de kinderen ging begin december een week dicht ivm de lerarentekorten.Wij wisten meteen wat ons te doen stond…
Nadat ik de uitkomsten heb gelezen van een onderzoek naar het stressniveau in gezinnen met drie kinderen weet ik het zeker: ik wil participeren in een vervolgstudie!
Vier jaar geleden ontdekte ik de kunst van het stilstaan. Maar in de afgelopen jaren ben ik die kunst langzaam verleerd.
Wie zich afvraagt waarom ik momenteel niet zoveel blog: lees maar even verder…
“Je moet zelf zorgen dat je je schooltas meeneemt.” Best duidelijk toch? Maar dat heeft wel consequenties. Voor Jaël én voor mij…
Levi vraagt zich af waarom wíj nooit eens in een restaurantje eten als we een dagje uit zijn…
Ik hou van vakantiehuisjes. Ze zijn zo schoon en overzichtelijk. Dit jaar heb ik iets doms gedaan. Ik heb een huizenruil voorgesteld…
Om te weten wat voor kleding de kinderen aan moeten, kijk ik ’s ochtends naar de lucht. En ik denk aan het weer van gisteren. Een tactiek die niet altijd even goed werkt…
Over de top 5 van dingen-die-niet-mogen. Maar die Juda toch gewoon doet. En over een hoopvolle moeder. Die denkt dat ze de oplossing heeft…
De naam Irene betekent vrede. Maar op een dag als vandaag lijkt die naam alles behalve passend bij mij…
Over een week vol ingehouden tranen. Totdat het vrijdag was…
Ik weet dat het geen zin meer heeft. Maar vandaag vraag ik me steeds weer af: hoe zou het zijn, als…?
Het gebit van Levi en Jaël is tot op heden ongeschonden. En dat vervult me met behoorlijk wat trots…
Regenpakken. Daar deed mijn moeder vroeger niet aan voor ons. En nu snap ik waarom.
Juda is het beste af in ons gezin. Daar zijn Levi en Jaël van overtuigd. Vandaag help ik Juda om zijn positie nog wat te verstevigen…
Ik had zo ingeschat dat ik hier minstens 10 jaar van mijn leven zou doorbrengen. Maar het is tijd om te gaan…
Ik geef hem een vinger en hij neemt mijn hele hand. Wat bof ik met Levi!
Hoe een rottig weekend me deed besluiten om een week lang (bijna) geen boodschappen te doen.
De week proefdraaien op misschien-wel-de-nieuwe school is vooral heel leerzaam voor mijzelf!
Ik heb altijd gedacht dat je als ouder het beste wil voor je kind. Het klinkt zo goed, zo aannemelijk. Maar nu twijfel ik…
Het kerstgevoel wil dit jaar niet echt komen… Er is geen boom, geen eten, geen familie en geen stille nacht…
Over gebroken nachten en een gebrekkig geheugen…
Opeens is daar Het Plan. Het plan om de decemberstress met drie dagen te verkorten…
Onze printer is stuk. Net als die van al mijn buren. Op Black Friday wil ik mijn slag slaan. Hopelijk ben ik de enige. Of in elk geval de eerste 🙂
De hele bovenverdieping is opgeruimd en schoon. Hét moment om foto’s voor Funda te maken…
Ik ben het even helemaal zat: Als je de volgende keer weer zo meerijdt, dan bob ik niet meer!
Wie had 15 jaar geleden gedacht dat ik een ritje zou maken in de Noord-Zuidlijn? Met 3 Amsterdammertjes om mij heen?
Soms zou je stiekem in het voorvakje van je kind willen kruipen…
Het leven is best zwaar als je kind twee nachtjes op kamp is…
“Mam, ik dacht steeds: ‘het duurt nog heel lang voordat ik op kamp ga. En dan ben ik veel groter’. Maar nu is het al over een week.”
Mocht er vandaag sprake zijn van een landelijk gat in de begroting: ik beken schuld!
… en nu maar hopen dat iedereen zijn ogen dicht had tijdens het bidden…
Een snikhete, stoffige, overvolle eerste vakantieweek. Dat lijkt niet de ideale week om mijn lege accu op te laden..
Levi geeft een uitvoering met zijn muziekles. En ik ben te laat…
Elkaar elke dag een compliment geven. Het lijkt zo simpel…
De maand juni is de droogste maand ooit gemeten. Maar in huize Sies is juni de groenste maand ever!
Jaël heeft een poe-sie-album. En ik vind dat ik daar als eerste in moet schrijven. En dat het mooi moet zijn…
Vandaag wordt Juda gemeten en gewogen. Maar in gedachten ben ik bij 2 andere kindjes die vandaag geboren zullen worden…
Soms heb je zo’n week, waarin alles anders loopt dan je zou willen…
Ik heb een droom! Ik heb een droom, dat op een dag in mijn berging een koelkast zal staan. Een koelkast gevuld met de lekkerste gerechten, bereid in mijn keuken. Ik heb een droom!
